Παρασκευή 27 Δεκεμβρίου 2013

ΤΑΞΙΔΙΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΕΘΙΜΑ




Της  Ιωάννας Μπουλντούμη
Οι Ερευνητές κάνουν έναν γιορτινό «γύρο του κόσμου». Φόρεσαν τα πιο χοντρά τους ρούχα, ανέβηκαν στο έλκηθρο και πήραν μαζί τους ένα μεγάλο σάκο, για να τον γεμίσουν με έθιμα και παραδόσεις απ’  όλες τις γωνίες της γης. Συναντούν παιδιά της ηλικίας τους, μιλάνε μαζί τους και μαθαίνουν πώς γιορτάζουν σε διάφορες χώρες. Έθιμα διαφορετικά από τα  δικά μας, μερικά παράξενα, πάντα όμως συμβολικά και  αισιόδοξα. Ελάτε μαζί μας!

Ιταλία

Πρώτος σταθμός είναι η γειτονική Ιταλία. Εδώ συναντάμε τη 15χρονη Αντονέλλα. Την περιμέναμε σε ένα καφέ της Πιάτσα Ντι Σπάνια, μιας από τις πιο εμπορικές περιοχές Ρώμης. Όταν την είδαμε να καταφτάνει φορτωμένη σακούλες, καταλάβαμε γιατί μας έστησε 20 ολόκληρα λεπτά!
Κάθεται και αρχίζει αμέσως να μας διηγείται: «Εδώ στη Ρώμη οι προετοιμασίες για τις γιορτές ξεκινούν  με κανονιοβολισμούς οπό το κάστρο Σ. Άντζελο. Οι ανταλλαγές δώρων κορυφώνονται στις 6 Ιανουαρίου του νέου έτους, των Φώτων δηλαδή. Τα παιδιά περιμένουν με ανυπομονησία την Μπεφάνα, που φέρνει δώρο για τα καλά παιδιά και τιμωρία για τα άτακτα. Σύμφωνα με την παράδοση, οι τρεις Μάγοι, στο δρόμο τους για τη φάτνη, σταμάτησαν εδώ και ζήτησαν από μια γριά γυναίκα να τους δώσει φαγητό και μια γωνιά να κοιμηθούν. Αυτή αρνήθηκε και οι Μάγοι συνέχισαν την πορεία τους. Αμέσως μετά, η γυναίκα μετάνιωσε για την άρνηση της, αλλά ήταν πια αργά. Η Μπεφάνα λοιπόν, περιπλανιέται ακόμα, αναζητώντας τον μικρό Χριστό και εμφανίζεται με διάφορα πρόσωπα.


Ισπανία
Οι  Ερευνητές είδαν  τους δρόμους της Βαρκελώνης ντυμένους στα γιορτινά τους. Παρέα με τον Ρόφα, περπατάνε στα υγρά σοκάκια, τρώνε φρέσκια κρέμα καταλάνα και ακούν τι έχει να τους πει ο μικρός τους φίλος;
«Τα Χριστούγεννα είναι μια πολύ σημαντική γιορτή για την Ισπανία. Οι γιορτές αρχίζουν στις 8 Δεκεμβρίου, η πρώτη ονομάζεται «χορός των έξι» και γίνεται μπροστά στο γοτθικό ναό της Σεβίλλης. Μη σας μπερδεύει το όνομα:
ο χορός χορεύεται από δέκα (!) αγόρια που κάνουν μια σειρά από κινήσεις στο πνεύμα της γιορτής. Την παραμονή των Χριστουγέννων, η οικογένεια μαζεύεται γύρω από το τραπέζι και απολαμβάνει, μεταξύ άλλων, το παραδοσιακό γλυκό τουρόν, που φτιάχνεται από λιωμένα αμύγδαλα.
Το παιδιά περιμένουν τους Μάγους να τους φέρουν δώρα, μια και πιστεύουν ότι περνούν από την Ισπανία κάθε χρόνο. αναπαριστώντας το ταξίδι προς τη Βηθλεέμ».

Ρωσία

Ωωωωωπ! Να 'μαστε και στην παγωμένη Ρωσία. Προσγειωνόμαστε μπροστά στην Αγία Πετρούπολη, όπου μας περιμένει η Ιβάνα. Μας προσφέρει λίγη βότκα από ένα φλασκί για να ζεσταθούμε. Απορούμε πώς μπορεί να μιλήσει με τέτοιο κρύο. Εντάξει, εμείς εδώ είμαστε συνηθισμένοι. «Ιβάνα, μίλησε μας για τις δικές σας παραδόσεις». «Εμείς εδώ έχουμε την Μπαμπούσκα που είναι η αντίστοιχη Μπεφάνα της Ιταλίας. Και αυτή αρνήθηκε να βοηθήσει τους Μάγους και θέλοντας να επανορθώσει, επισκέπτεται τα παιδιά κάθε χρόνο για να τους προσφέρει δώρα.
Την παραμονή των Χριστουγέννων δεν τρώμε κρέας. Το κύριο πιάτο μας είναι ένα είδος χυλού που ονομάζεται κουτγια -αχ! δεν ξέρω αν υπάρχει κάτι αντίστοιχο στην Ελλάδα... Φτιάχνεται από σιτάρι και άλλα δημητριακά, που συμβολίζουν την ελπίδα και την αιώνια ζωή, και από μέλι και σπόρους παπαρούνας, που φέρνουν την ευτυχία, την επιτυχία και την καλοζωία. Το φαγητό αυτό τρώγεται από ένα πιάτο -κι αυτό πάλι συμβολίζει την ενότητα και τη συνεργασία.

Ιαπωνία
«Σινέν Ομεντέτο. Κουρισουμάσου Ομεντέτο»(  Καλά Χριστούγεννα. Καλή Πρωτοχρονιά, στα ιαπωνικά.)
Γυρνάμε και βλέπουμε τον Ακίρο να μας χαμογελάει και τα σχιστά του ματάκια σχεδόν να ενώνονται το ένα με το άλλο. Μα καλά, πότε φτάσαμε στην Ιαπωνία; Ο Ακίρο μας πηγαίνει σε ένα υπερπολυτελές πολυκατάστημα, για να δούμε πώς είναι οι γιορτές στην Ιαπωνία. «Τα Χριστούγεννα εδώ τα έφεραν οι χριστιανοί ιεραπόστολοι και, για πολλά χρόνια, γιορτάζονταν μόνο από αυτούς που ασπάζονταν τον Χριστιανισμό. Τώρα πια, γιορτάζονται από όλους, μια και στους Ιάπωνες αρέσουν οι ανταλλαγές δώρων. Αλλά και οι έμποροι το βλέπουν ως καταπληκτική ευκαιρία για να αυξήσουν το κέρδη τους. Γι' αυτό και οι βιτρίνες στολίζονται εβδομάδες πριν από τη μεγάλη μέρα, και δεν έχουν τίποτε να ζηλέψουν από την Ευρώπη ή την Αμερική. Τρώμε κι εμείς γαλοπούλα και μας αρέσει πολύ που ξεφεύγουμε από την δική μας κουζίνα, που μας επιβάλλει συχνά το ψάρι και το ρύζι. Μακάρι οι γιορτές να ήταν πιο πολλές φορές τον χρόνοι»

Μεξικό
Προορισμός μας τώρα είναι η Νότια Αμερική και συγκεκριμένα, το Μεξικό. Τόπος συνάντησης μας με τον  Αντόνιο είναι μια  από τις λαϊκές αγορές της πρωτεύουσας, μπροστά από το πουέστο -δηλαδή τον πάγκο- με τα εξωτικά πουλιά. Ο Αντόνιο μας υποδέχεται με ένα κλουβί στα χέρια και ένα μικρό παπαγαλάκι μέσα, και μας το προσφέρει,  ως ενθύμιο της γνωριμίας μας. «Η κεντρική γιορτή είναι η Λας ποσάδος. μια λιτανεία  που αναπαριστά την αναζήτηση από τον Ιωσήφ και τη  Μαρία ενός πανδοχείου στη Βηθλεέμ, για να γεννηθεί ο Χριστός. Η λιτανεία αυτή ξεκινάει 9 μέρες πριν από τα Χριστούγεννα, όσο κράτησε δηλαδή και το ταξίδι από τη Ναζαρέτ στη Βηθλεέμ. Οι οικογένειες  και  οι φίλοι χωρίζονται σε δύο ομάδες; τους προσκυνητές και τους ιδιοκτήτες πανδοχείων. Οι προσκυνητές γυρνούν από «πανδοχείο» σε «πανδοχείο» και ζητούν καταφύγιο. Όλοι αρνούνται να τους δεχτούν, μέχρι να φτάσουν σε ένα σπίτι στο οποίο έχει στηθεί μια φάτνη.  Εδώ, η υποδοχή τους είναι θερμή και αφού ­προσευχηθούν, το πάρτι ξεκινάει. Το φαγητό και τα ποτά είναι άφθονα, μικροί και μεγάλοι ξεφαντώνουν για ώρες.

Νορβηγία
Πίσω στην Ευρώπη και μάλιστα στις σκανδιναβικές χώρες. Εδώ καταλαβαίνεις τα Χριστούγεννα για τα καλά. Το έλκηθρο μας βουλιάζει στο πυκνό χιόνι. Να τη και η Γκρέτε, ακριβής στο ραντεβού της. Μας φέρνει ένα κουτί γεμάτο παραδοσιακά χριστουγεννιάτικα μπισκότα, που μόλις έβγαλε η μητέρα της από το φούρνο. Μετά από ένα  τόσο μεγάλο ταξίδι, μάλλον δείχνουμε πεινασμένοι...
«Όσο εσείς Θα τρώτε, εγώ Θα σας λέω πώς γιορτάζουμε στη χώρα μου. Εδώ, στη Νορβηγία, τα Χριστούγεννα ξεκινούν με το καθάρισμα των σπιτιών και τη διακόσμησή τους,  τα ψώνια και το ψήσιμο σπιτικών γλυκών (τουλάχιστον, επτά διαφορετικά είδη). Την παραμονή, αφού γυρίσουμε από την εκκλησία, η μαμά μαγειρεύει το πινεκζότ δηλαδή τα καπνιστά αρνίσια παϊδάκια για το δείπνο. Αφού τελειώσει το φαγητό, μαζευόμαστε γύρω από το δέντρο και λέμε τα κάλαντα. Μετά. περιμένουμε τον Νίσεν, δικό σας Αϊ-Βασίλη, να μας φέρει τα δώρα μας».

     Καιρός να γυρίσουμε στην Αθήνα. Έχουμε μαζί μας το κλουβί με το παπαγαλάκι, το κουτί με τα μπισκότα (άδειο σχεδόν!), ένα ηλεκτρονικό παιχνίδι που μας αγόρασε ο Ακίρο, το φλασκί της Ιβάνα, αρκετές κρέμες καταλάνα -που δεν τρώγονται πια- και ένα CD με ιταλικά τραγούδια και παραδοσιακά κάλαντα, δώρο της Αντονέλα. " Αυτό όμως που βαραίνει περισσότερο στο σακίδιο μας είναι οι εικόνες, τα χρώματα και οι ήχοι που φέραμε μαζί μας από όλες αυτές τις χώρες. Είναι ο ενθουσιασμός των παιδιών και η γιορτινή ατμόσφαιρα, που μας βοηθάει να δραπετεύσουμε -έστω και για λίγο- από την καθημερινότητα!

Δεν υπάρχουν σχόλια: