Κυριακή 18 Ιανουαρίου 2015

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΤΟΥΡΤΟΥΡΙ




Την άλλη μέρα η Μαριάννα έτρεξε πρωί – πρωί να βρει τον φίλο της. Ο Τουρτούρι ήταν στη θέση του ακούνητος και περίμενε. Μόλις την αντίκρισε από μακριά άρχισε να χαμογελά.
-          Καλημέρα, φίλε μου, είπε η Μαριάννα.

-          Καλή σου μέρα. Σε περίμενα!
-          Είχα μεγάλη αγωνία αν θα σε βρω στη θέση σου, του είπε και άρχισαν να παίζουν.
Οι δυο φίλοι αφού έπαιξαν και είπαν και άλλα μυστικά, έδωσαν στο τέλος μια υπόσχεση.
Κάθε χρόνο τέτοια εποχή, μόλις χιονίζει η Μαριάννα θα φτιάχνει το χιονάνθρωπο ξανά από την αρχή. Έτσι κάθε χειμώνα θα είμαστε πάλι μαζί, του είπε και απομακρύνθηκε  χαρούμενη.
ΣΑΒΒΑΣ
Ο Τουρτούρι έμεινε μόνος του. Κοίταξε γύρω του και είδε έναν άλλο χιονάνθρωπο με κίτρινο σκούφο, πράσινα γάντια και κόκκινο κασκόλ. Τον έφτιαξαν τα παιδιά της γειτονιάς,
Ο Τουρτούρι τον πλησίασε:
ΤΟΥΡΤΟΥΡΙ: Πώς σε λένε;
ΧΙΟΝΑΝΘΡΩΠΟΣ: Γελαστό.
ΤΟΥΡΤΟΥΡΙ: Ωραίο όνομα. Θέλεις να γίνουμε φίλοι;
ΓΕΛΑΣΤΟΣ: Γιατί όχι; Οι δυο μας μείναμε.
Οι δυο χιονάνθρωποι έκαναν παρέα όλη την νύχτα. Ο Τουρτούρι του έδειξε το δαχτυλίδι που του χάρισε η Μαριάννα.
Την άλλη μέρα όμως ο καιρός άλλαξε. Σταμάτησε να χιονίζει και οι ζεστές ακτίνες του ήλιου έπεφταν πάνω στους δυο χιονάνθρωπους. Έτσι άρχισαν να λιώνουν λίγο λίγο.ωσε λίγη ώρα είχαν μείνει μόνο τα καπέλα, τα κασκόλ, τα γάντια και το δαχτυλίδι.
Η Μαριάννα βγήκε απ’ το σπίτι και άρχισε να ψάχνει τον Τουρτούρι στην πλατεία. Είδε το δαχτυλίδι στο έδαφος και κατάλαβε τι έγινε. Στεναχωρήθηκε πολύ που δεν πρόλαβε να ξαναδεί το φίλο της.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ
(Ο Τουρτούρι έμεινε μόνος  και τα παιδιά μιλάνε με τη μαμά)
ΜΑΡΙΑΝΝΑ: Μαμά, σε παρακαλώ να πάμε στην πλατεία;
ΦΑΝΟΥΛΗΣ: Ναι, μαμά, σε παρακαλούμε.
ΜΑΜΑ: Ναι, παιδιά, μπορείτε να πάτε.
ΜΑΡΙΑΝΝΑ: Πάμε να βρούμε τον Τουρτούρι.
ΘΑΝΟΥΛΗΣ: Κοιτάξτε ένα σπουργίτι.
ΦΑΝΟΥΛΗΣ:  Γεια σου, σπουργίτι.
ΣΠΟΥΡΓΙΤΙ: Σας άκουσα να μιλάτε για έναν Τουρτούρι. Ποιος είναι;
ΘΑΝΟΥΛΗΣ: Είναι ο χιονάνθρωπος μας.
ΜΑΡΙΑΝΝΑ: Σπουργίτι, μήπως τον είδες;
ΣΠΟΥΡΓΙΤΙ:  Βέβαια τον είδα. Είναι ο μόνος χιονάνθρωπος πλέον.
ΦΑΝΟΥΛΗΣ: Πρέπει να πάμε γρήγορα πριν λιώσει.
(Πηγαίνουν γρήγορα στην πλατεία.)
ΤΟΥΡΤΟΥΡΙ: Γεια σας, παιδιά, γεια σου σπουργίτι.
ΜΑΡΙΑΝΝΑ: Πρέπει να σε πάμε κάπου αλλού, ώστε να μην λιώσεις.
ΦΑΝΟΥΛΗΣ: Μπορεί να μπει στον καταψύκτη.
ΤΟΥΡΤΟΥΡΙ: Δεν χωράω.
ΜΑΡΙΑΝΝΑ: Το βρήκα στον Βόρειο Πόλο.
ΘΑΝΟΥΛΗΣ: Τέλεια ιδέα!
(Αφού πέρασαν διάφορα εμπόδια)
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ: Φτάσαμε επιτέλους!
ΤΟΥΡΤΟΥΡΙ: Εδώ θα ζώ;
ΜΑΡΙΑΝΝΑ: Κοιτάξτε ο Αϊ Βασίλης.
ΑΪ ΒΑΣΙΛΗΣ: ΧΟ ΧΟ ΧΟ! Γεια σας, παιδιά.
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ: Γεια σου Α¨Βασίλη.
ΤΟΥΡΤΟΥΡΙ: Ποιος;
ΜΑΡΙΑΝΝΑ: Ο Αϊ Βασίλης, που τα Χριστούγεννα φέρνει δώραα στα καλά παιδιά.
ΑΪ ΒΑΣΙΛΗΣ: Θα σας ξεναγήσω.
ΤΟΥΡΤΟΥΡΙ: Αϊ Βασίλη, να σε βοηθάω παρακαλώ;
ΑΪ ΒΑΣΙΛΗΣ: Ναι.
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ: Τυχερέ Τουρτούρι!
ΤΟΥΡΤΟΥΡΙ: Τα Χριστούγεννα θα ξανασυναντηθούμε!
(Ξαναγυρίζουν σπίτι)
ΓΕΩΡΓΙΑ
Την επόμενη μέρα η Μαριάννα πήγε στην πλατεία. Ο Τουρτούρι μόλις την είδε χάρηκε πολύ. Η Μαριάννα είπε στονΤουρτούρι ότι θα φτιάξει ακόμη έναν χιονάνθρωπο για να έχει παρέα. Ήρθαν και ο Φνούλης και ο Θανούλης και όλοι μαζί έφτιαξαν τον Ασπρούλη. Ήταν όλοι πολύ ευτυχισμένοι.
Το επόμενο πρωί όμως τα παιδιά πήραν μια μεγάλη απογοήτευση μόλις είδαν τον ήλιο. Ο Τουρτούρι και ο Ασπρούλης δεν ήταν πια εκεί/ είχαν λιώσει.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Δ.

ΣΠΟΥΡΓΙΤΙ: Ποιος είσαι εσύ;
ΤΟΥΡΤΟΥΡΙ: Εγώ ποιος είμαι; Εσύ ποιος είσαι;
ΣΠΟΥΡΓΙΤΙ: Εγώ είμαι ένα σπουργίτι, που κάθισα στο κασκόλ σου για να ζεσταθώ.
ΤΟΥΡΤΟΥΡΙ: Ε! Τότε εντάξει. Γιατί δεν μου το ‘λεγες από την αρχή.
ΣΠΟΥΡΓΙΤΙ: Ποιος σε εφτιξε;
ΤΟΥΡΤΟΥΡΙ: Με έφτιαξε ένα πολύ καλό κορίτσι η Μαριάννα.
ΣΠΟΥΡΓΙΤΙ: Είσαι τυχερός, που τα παιδιάπαίζουν μαζί σου.
ΤΟΥΡΤΟΥΡΙ: Όμως εγώ θα λιώσω σε λίγες μέρες, ενώ εσύ θα συνεχίζεις  να πετάς.
ΣΠΟΥΡΓΙΤΙ: Ναι, έχεις δίκιο.
ΤΟΥΡΤΟΥΡΙ: Θέλεις να γίνουμε φίλοι;
ΣΠΟΥΡΓΙΤΙ: Ναι, θέλω να γίνω φίλος με έναν χιονάνθρωπο.
ΤΟΥΡΤΟΥΡΙ: Από δω και πέρα θα είμαστε αχώριστοι φίλοι.
ΣΠΟΥΡΓΙΤΙ: Εντάξει.
(ΠΕΦΤΕΙ Η ΑΥΛΑΙΑ)
ΕΛΕΝΗ
Αυτή η μέρα πέρασε πολύ γρήγορα και ήρθε η επόμενη.
ΤΟΥΡΤΟΥΡΙ: Άραγε λες σήμερα η Μαριάννα να με ξαναφιλήσει;
ΜΑΡΙΑΝΝΑ: Γεια σου, Τουρτούρι. Τι κάνεις; Καλημέρα.
ΤΟΥΡΤΟΥΡΙ: Καλημέρα, Μαριάννα.
ΜΑΡΙΑΝΝΑ: Θες να παίξουμε χιονοπόλεμο;
ΤΟΥΡΤΟΥΡΙ: Ναι, θέλω.
ΜΑΡΙΑΝΝΑ: Χα χα σε πέτυχα.
ΤΟΥΡΤΟΥΡΙ: Ωχ! Έχασα το δαχτυλίδι που μου έδωσες. ΩΧ όχι.
ΜΑΡΙΑΝΝΑ: Εντάξει μην κλαις. Ένα ψεύτικο δαχτυλίδι ήταν.
ΤΟΥΡΤΟΥΡΙ: Ναι, όμως...
ΜΑΡΙΑΝΝΑ: Όμως τι;
ΤΟΥΡΤΟΥΡΙ: Ναι, όμως ήταν πολύ όμορφο σαν κι εσένα .
ΜΑΡΙΑΝΝΑ: Πολύ γλυκό. Μου έρχεται να σε ξαναφιλήσω.
ΤΟΥΡΤΟΥΡΙ: Όχι, δεν πρέπει να με ξαναφιλήσεις, γιατί έχασα το δαχτυλίδι σου.
ΜΑΡΙΑΝΝΑ:  Δεν πειράζει, Τουρτούρι.
ΤΟΥΡΤΟΥΡΙ:Μαριάννα, δεν μου αξίζει αυτό το φιλί.
ΜΑΡΙΑΝΝΑ: Πέρασε η ώρα, πρέπει να πάω σπίτι. Γεια.
ΤΟΥΡΤΟΥΡΙ: Γεια.
Ωοο Ζεσταίνομαι!!! Ωχ λιώνωωωω .... Έλιωσα.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Γ.

Ο Τουρτούρι περίμενε όλο το βράδυ με αγωνία πότε θα ξημερώσει για να έρθει η Μαριάννα.
Με το πρώτο φως της ημέρας άρχισαν να εμφανίζονται και οι ακτίνες  του ήλιου. Ο Τουρτούρι προσπαθούσε να κρυφτεί για να μην τον βλέπουν οι ακτίνες. Δεν τα κατάφερε όμως. Έτσι μετά από λίγες ώρες άρχισε να λιώνει.
Καθώς γινόταν μια στίβα από χιόνι σκεφτόταν τη φίλη του τη Μαριάννα και παρακαλούσε να έρθει να τη δει έστω και για τελευταία φορά.
«Πόσο θα ήθελα να της πω ένα ευχαριστώ για την αγάπη που μου έδωσε..» σκεφτόταν καθώς χανόταν όλο και πιο γρήγορα.
ΑΛΙΚΗ
Την επόμενη μέρα ο Τουρτούρι περίμενε να έρθει η Μαριάννα. Ο Τουρτούρι όμως περίμενε και περίμενε μέχρι που ήρθε το βράδυ. Η Μαριάννα δεν φάνηκε.
Ξαφνικά είδε να πέφτει ένα αστέρι και έκανε μια ευχή. «Να ξανασυναντήσω την Μαριάννα»  
Πριν καλά καλά ολοκληρώσει την ευχή του ακούγεται μια φωνή: «Τουρτούρι, Τουρτούρι είσαι εκεί».  Η ευχή του Τουρτούρι έγινε πραγματικότητα. Ήταν η Μαριάννα,
ΓΙΩΡΓΟΣ
Η Μαριάννα την άλλη μέρα βγήκε ξανά έξω και πήγε να βρει τον Τουρτούρι. Ο Τουρτούρι χάρηκε πάρα πολύ που την είδε. Τότε της είπε:
-           Όταν φεύγεις νιώθω μόνος.
-          Σήμερα θα είμαστε όλη την μέρα μαζί.
Έτσι έπαιξαν πάρα πολύ και είπαν τα μυστικά τους.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΤ.

Ο χιονάνθρωπος περίμενε την Μαριάννα και είδε ότι έβγαινε στον ουρανό  ο ήλιος. Νόμιζε ότι θα έλιωνε. Τότε έφυγε από κει και πήγε σε πιο κρύο μέρος. Μόλις κατέβηκε η Μαριάννα για να παίξει με τον Τουρτούρι είδε ότι δεν ήταν εκεί. Έψαξε για να τον βρει. Στο τέλος πήγε γρήγορα στο πιο κρύο μέρος και βρήκε τον Τουρτούρι.
Πήγαν μαζί στο μέρος που ζουν οι χιονάνθρωποι. Παίξανε μαζί και η Μαριάννα ξαναφίλησε τον Τουρτούρι.
ΓΑΒΡΙΗΛ
Στη συνέχεια ο Τουρτούρι περίμενε την Μαριάναν πολλές ώρες.  Την σκαφτότανε συνέχεια. Άρχισε να την φωνάζει λίγο πιο μακριά από το σπίτι της. Η Μαριάννα τον άκουσε και σκεφτόταν τι να πει  στη μαμά για να την πείσει  να την αφήσει να βγει έξω. Είπε ότι θα πάει σε μια φίλη της να παίξει, την Εύη. Την άφησε αλλά να καθίσει μόνο  μέχρι τις 2:00.
Βγήκε έξω και πήγε στον Τουρτούρι και μιλούσαν για ώρες ολόκληρες. Μόλις  είδε το ρολόι της τρόμαξε, γιατί είχε αργήσει δυο ώρες. Έφυγε τρέχοντας για το σπίτι. Η μαμά της δεν την μάλωσε, αλλά της είπε να μην ξαναργήσει.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ

ΤΟΥΡΤΟΥΡΙ: Γεια σου, ξάδερφε.
ΞΑΔΕΡΦΟΣ: Γεια σου Τουρτούρι. Α! Ναι, Τουρτούρι θέλω να σου πω κάτι. Ένα αγόρι με ονόμασε Αντρένιο, αλλά εσύ θα με λες ξάδερφο.
ΤΟΥΡΤΟΥΡΙ:Εντάξει, ξάδερφε.
ΞΑΔΕΡΦΟΣ: Τουρτούρι, θλέλω να σου πω κάτι ακόμα. Ο μπαμπάς μου μου τηλεφώνησε να πάμε στο αεροδρόμιο για την Ανταρκτική και να καθίσουμε εκεί στην οδό Las Vegas 8-81
ΤΟΥΡΤΟΥΡΙ:Όχι. (γονατίζει και κοιτάζει ψηλά) Γιατί είμαι τόσο άτυχος!!!
ΞΑΔΕΡΦΟΣ: Γιτί κάνεις έτσι;
ΤΟΥΡΤΟΥΡΙ:Γιατί γνώρισα την Μαριάννα, το πιο όμορφο κορίτσι του κόσμου.
ΞΑΔΕΡΦΟΣ: Μα είναι λανθρωποι... είμαστε χιονάνθρωποι......
ΓΙΑΝΝΗΣ

Την άλλη μέρα το πρωί ήρθε ξανά το σπουργίτι και έφτιαξε με πολύ μεγάλη δυσκολία τον Τουρτούρι ακριβώς όπως ήταν πριν.  Τον συμβούλεψε να μην ξανακουνηθεί από τη θέση του.
Ο Τουρτούρι είπε στον σπουργίτι ότι αρχίζει να κάνει ζέστη.
-          Πρόσεχε Τουρτούρι
-          Τώρα ζεσταίνομαι πάρα πού.
-          Δεν πειράζει, θα σου βάλω ένα μεγάλο φύλλο πάνω από το κεφάλι σου.
-          Ωραία.
-          Κοίτα εκεί;
-          Τι;
-          Είναι η Μαριάννα στο παράθυρο. Εγώ φεύγω.
-          Γεια σου, σπουργίτι.
-          Γεια σου, σπουργίτι.
-          Τουρτούρι, Τουρτούρι η Μαριάννα είμαι
-          Γεια σου, Μαριάννα.
-          Γεια.
-          Γεια σου. Βγάζει ήλιο και ήρθα να σου πω ένα γεια.
-          Γεια σου, Μαριάννα. Μάλλον μπορεί να σε  ξαναδώ ακόμα μια φορά.
 ΔΕΣΠΟΙΝΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια: