ΜΑΘΗΤΗΣ - ΘΑΥΜΑ

O μαθητής - εφευρέτης Νικ ντ'Αλοϊσιο χτύπησε «φλέβα χρυσού» με την εφαρμογή Summly   για το iPhone , που δημιούργησε για να μπορεί να διαβάζει γρηγορότερα

Ένας 16 μαθητής από το Γουίμπλεντον του Λονδίνου είναι το επόμενο παιδί - θαύμα οτις νέες τεχνολογίες. Ο Νικ ντ Αλοΐσιο δημιούργησε την εφαρμο­γή Summly  για το iPhone η οποία απλοποιεί την αναζή­τηση στο Ίντερνετ. Και πέτυ­χε η εταιρία του δισεκατομ­μυριούχου Κινέζου Λι Κα-Σινγκ, του 11ου πλουσιότε­ρου ανθρώπου του πλανήτη, να επενδύσει 250.000 δολά­ρια στην ιδέα του!

Το πιο εντυπωσιακό είναι πως ο Βρετανός μαθητής, όπως λέει, τα έκανε όλα αυτά «για πλάκα», χωρίς να επι­διώκει να «προωθήσει κάτι εμπορικά». ac Βοοκ. Έμαθε μόνος του να χειρίζεται λο­γισμικά κινουμένων σχεδί­ων και μοντάζ. Στα 12 χρόνια του σχεδίασε την πρώτη του εφαρμογή το songStumblr ένα εργαλείο μέσω του οποί­ου μοιράζεται κανείς μουσι­κή με ανθρώπους σε όλο τον πλανήτη. Ακολούθησε το FingerMill και το Facemood, μία εφαρμογή που αναλύει τη διάθεση όσων είναι συν­δεδεμένοι με το Facebook.

Η δημιουργική του πορεία ξεκίνησε στην ηλικία των οκτώ, όταν οι γονείς του του αγόρασαν το πρώτο του Μ

Η ιδέα του ήρθε την ώρα που διάβαζε για ένα διαγώνι­σμα Ιστορίας. Χρησιμοποιώντας τη μηχανή αναζήτησης google διαπίστωσε ότι έχα­νε πολύ χρόνο μέχρι να βρει τα αποτελέσματα που σχετί­ζονται πραγματικά με εκεί­νο που έψαχνε. «Σκέφτηκα ότι χρειάζομαι έναν τρόπο να απλοποιώ και να συνοψί­ζω την αναζήτηση στο Ιντερ­νετ» εξηγεί. Η ιδέα του χρη­σιμοποιεί τον «οντολογικό εντοπισμό» (όπως τον ονο­μάζει) για να διαχωρίσει τα αποτελέσματα ανάλογα με το περιεχόμενο της αναζήτησης. Δεν είναι τυχαίο πως ο Νικ φιλοδοξεί στο μέλλον να σπουδάσει φιλοσοφία. Η εφαρμογή Summly  κυκλο­φόρησε στα μέσα Δεκεμβρί­ου και μόνο την πρώτη εβδο­μάδα «κατέβηκε» από 30.000 χρήστες του Διαδικτύου. Ο Βρετανός μαθητής ετοιμάζε­ται να συναντηθεί μέσα στον Ιανουάριο με τους επενδυτές της  Horizons Ventures για να εξετάσει το ενδεχόμενο επέκτασης των εφαρμογών και σε άλλα μέσα Πάντως, αρνείται πως είναι ένα παιδί - θαύ­μα Όπως  λέει, «δεν ήταν και τόσο δύσκολο».