ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΕΝΑ ΔΕΝΤΡΟ1

Συνέντευξη με μια αγριοαχλαδιά

-         Γεια σου. Πού μεγάλωσες και τι κλίμα σε ωφελεί;

-         Μεγάλωσα εδώ σ’ αυτό το χωράφι και με ωφελεί το ξερό κλίμα. Μου αρέσει αυτό το μέρος, γιατί έρχονται πολλά ζωάκια και μου κάνουν παρέα.

-         Πώς είναι ο κορμός  και πώς ο καρπός σας;

-         Ο κορμός μου είναι μεγάλος. Είναι σκληρός και χοντρός. Εξωτερικά είναι άσπρος και εσωτερικά κόκκινος. Ο καρπός μου είναι μικρός και σκληρός. Όσοι  τον δοκιμάζουν, μου λένε ότι έχει στυφή γεύση.

-         Τι χρώμα έχουν τα φύλλα σου;

-         Όπως όλα τα δέντρα έτσι κι εγώ έχω πράσινα φύλλα.

-         Υπάρχουν κι αλλού αγριοαχλαδιές σαν κι εσένα;

-         Φυσικά! Υπάρχουν πολλές αγριοαχλαδιές σ’ ολόκληρη την Ευρώπη.

-         Ποια εποχή σ’ αρέσει πιο πολύ;

-         Η άνοιξη. Την άνοιξη ανθίζω κι εγώ αλλά και πολλά άλλα δέντρα και λουλούδια και γινόμαστε φίλοι. Το χειμώνα και το φθινόπωρο έχει πολύ κρύο και το καλοκαίρι πολλή ζέστη, που εγώ δεν αντέχω.

-         Τι σκέφτεσαι και τι νιώθεις για τους ανθρώπους;

-         Τους ανθρώπους δεν τους συμπαθώ καθόλου. Όταν  έρχονται εδώ, κόβουν τους φίλους μου τα λουλούδια.

-        - Έχεις ακούσει κάποια ιστορία από τα πουλιά που κάθονται στα κλαδιά σου;

-         Ποτέ δεν κατάλαβα τη γλώσσα των πουλιών. Όταν έρχονται εδώ το μόνο που λένε είναι «τσίου, τσίου». Μάλλον  μιλάνε άλλη γλώσσα. Αλλά κάνω παρέα μαζί τους. Αυτά έχουν φτιάξει τις φωλιές τους σε άλλα δέντρα. Δεν με ξεχνάνε όμως. Έρχονται συχνά και ελπίζω κάποτε να φτιάξει κάποιο πουλί φωλιά πάνω μου.

ΛΑΖΑΡΟΣ



Συνέντευξη με μια καρυδιά.

Σήμερα θα μιλήσουμε με την καρυδιά και θα μάθουμε για τη ζωή της.

-         Καρυδιά πού μεγάλωσες;

-         Εγώ μεγαλώνω στα χωράφια, στα βουνά και στις αυλές των σπιτιών.

-         Για πες μας για σένα λίγα πράγματα;

-         Είμαι δέντρο παλιό και ψηλό. Ο κορμός μου είναι χοντρός και οι ρίζες μου είναι βαθιά χωμένες στη γη. Τα φύλλα μου είναι μεγάλα και πράσινα και οι καρποί μου είναι νόστιμοι και υγιεινοί.

-         Τι νιώθεις για τους ανθρώπους;

-         Αγαπώ πολύ τους ανθρώπους γι’ αυτό  και τους χαρίζω τους καρπούς μου σε αφθονία. Και τα άλλα δέντρα τα αγαπώ, γιατί κι αυτά δίνουν τους καρπούς τους στους ανθρώπους.

-         Έχεις ακούσει ιστορίες από τα πουλιά;

-         Τόσα χρόνια που ζω, πολλά πουλιά έχουν κάτσει στα κλαδιά μου. έχω ακούσει σπουργίτια να μιλάνε μεταξύ τους για το πόσο όμορφα αισθάνονται να πετούν ελεύθερα, ψηλά στον ουρανό και πόσο όμορφος φαίνεται ο κόσμος από ψηλά.

ΚΩΣΤΑΣ  Σ.

Συνέντευξη με μια ροδακινιά.

-         Καλησπέρα. Πού μεγαλώσατε;

-         Μεγάλωσα στα χωράφια.

-         Πώς είναι ο κορμός σου;

-         Ο κορμός μου είναι καφές και πολύ σκληρός. Ο καρπός μου είναι πορτοκαλοκόκκινος, πολύ ζουμερός και νόστιμος.

-         Τι χρώμα έχουν τα φύλλα σας;

-         Είναι πράσινα.

-         Τι νιώθεις για τους ανθρώπους;

-         Νιώθω ωραία που τρώνε τον καρπό μου.

-         Έχεις ακούσει ιστορίες από τα πουλιά;

-         Τα πουλιά, όταν έρχονται λένε ότι είναι ωραίος ο καρπός μου και  πολύ ζουμερός.

ΘΑΝΑΣΗΣ

Συνέντευξη με μια φλαμουριά.

-         Γεια σας, κυρία Φλαμουριά. Τι κάνετε; Είστε καλά;

-         Καλά, πολύ καλά.

-         Κυρία Φλαμουριά, που μεγαλώσατε;

-         Εγώ μεγάλωσα στο 5^ο Δημοτικό Σχολείο Βέροιας.

-         Πώς είναι ο κορμός σας και ο καρπός σας;

-         Ο κορμός μου είναι πολύ γερό, δυνατός και δέκα μέτρα ψηλός. Τα λουλούδια μου είναι πολύ χρήσιμα. Οι άνθρωποι παίρνουν τα λουλούδια μου, τα ξεραίνουν και όταν είναι άρρωστοι βράζουν λίγο νερό, βάζουν μέσα τα φυλλαράκια μου με τα λουλούδια μου, με πίνουν και ανακουφίζονται.

-         Βλέπω ότι δεν έχετε φύλλα; Γιατί;

-         Γιατί είναι χειμώνας, την άνοιξη θα βγάλω καλά πράσινα φύλλα και λουλούδια που θα μυρίζουν ωραία.

-         Τι σκέφτεστε και νιώθετε  για τους ανθρώπους και για τα άλλα δέντρα;

-         Δεν μου αρέσει που είμαι μέσα σ’ αυτό το τσιμέντο. Θα ήθελα να είμαι πάνω στο βουνό μαζί με τους γονείς μου και τα αδέρφια μου. Ευτυχώς  εδώ κάθε μέρα ακούω ωραίες και γλυκές φωνούλες παιδιών και έχω συντροφιά.

-         Έχεις ακούσει κάποια ιστορία από τα πουλιά που κάθονται στα κλαδιά σας;

-         Ναι, τα πουλιά κάθε χρόνο κάνουν φωλίτσες στα κλαδιά μου και με κρατούν παρέα, ενώ κελαηδούν. Μια φορά ένα πουλάκι μου διηγήθηκε μια ιστορία που παραλίγο να το σκοτώσει ένας κυνηγός. Μου είπε: «Μια μέρα εκεί που πετούσα στον καταγάλανο ουρανό μαζί με τα αδέρφια μου, ένας κυνηγός άρχισε να μας πυροβολεί. Σκότωσε το μικρό μου αδερφό κι εγώ γλίτωσα με δυσκολία. Τρόμαξα και στενοχωρήθηκα πολύ. Γιατί οι άνθρωποι δε μας αγαπούν και προσπαθούν να μας κάνουν κακό». Με ρώτησε.

-         Δεν ξέρω, εγώ πάντως δε θα κυνηγήσω ποτέ μου πουλάκια και ζώα. Όλα είναι πλάσματα του θεού και πρέπει να τα αγαπάμε. Σε ευχαριστώ καλή μου Φλαμουριά.

ΕΥΓΕΝΙΟΣ

Συνέντευξη με την ελιά

Μια μέρα κατέβηκα στον κήπο και είδα ένα δέντρο που μου άρεσε πολύ. Άπλωσα το χέρι μου να χαϊδέψω τα φύλλα του.

Εκείνο κούνησε τα κλαδιά του.

-         Τι όμορφο δέντρο που είσαι. Πώς σε λένε;

-         Με λένε ελιά.

-         Πού μεγάλωσες;

-         Εδώ στον κήπο σας.

Μου άρεσε πολύ αυτό το δέντρο. Είχε ψηλό και σκληρό κορμό και πολλούς στρογγυλούς καρπούς.

Τα φύλλα του είχανε σκούρο πράσινο χρώμα και οι καρποί του είχαν πράσινο χρώμα και οι καρποί του είχανε μαύρο χρώμα.

Εγώ ξέρω ότι σε λένε Ιφιγένεια, γιατί ακούω που σε φωνάζουν οι φίλοι σου για να παίξετε. Μου αρέσει πολύ όταν παίζετε και όταν ακούω τα γέλια σας. Σπάνια μου δίνουν σημασία οι άνθρωποι και η μόνη παρά που έχω για να μιλάω είναι τα διπλανά μου δέντρα, η κερασιά και η καρυδιά.

-         Μόνο τα δέντρα έχεις παρέα; Άλλους φίλους δεν έχεις;

-         Έχω τα πουλιά. Το κακό είναι ότι λερώνουν τα φύλλα μου , αλλά τα αφήνω να κάθονται στα κλαδιά μου, γιατί λένε απίθανες ιστορίες και πολλές φορές ξεκαρδίζομαι στα γέλια.

-         Αχ! Ελιά μου πέρασε η ώρα και η μαμά μου θα με ψάχνει. Θα ξαναρθώ αύριο. Χάρηκα για τη γνωριμία.

ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ