Τετάρτη 3 Ιουλίου 2013

ΟΝΕΙΡΑ ΚΑΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ

Το Σάββατο, μετά από μια κουραστική μέρα, επέστρεφα από το χωριό μου, όπου είχα πάει για δουλειές, σταμάτησα για λίγο στην άκρη το δρόμου, βγήκα από το αυτοκίνητο και στάθηκα κάτω από μια αμυγδαλιά. Μου έκανε εντύπωση ο συνδυασμός των χρωμάτων.
 Το πράσινο του αμυγδαλιάς έδενε με το γαλάζιο ουρανό και το γαλάζιο της λίμνης του Πολυφύτου. Η θέα ήταν καταπληκτική.  Καθημερινά, όμωςμ όλοι μας αντικρίζουμε όμορφες εικόνες. Για εμένα, όμως, τη συγκεκριμένη στιγμή η εικόνα αυτή ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσα να δω.
Ένιωσα μία περίεργη γαλήνη αντικρίζοντας το καταπράσινο δέντρο. Αφήνοντας το βλέμμα μου να χαθεί στο χρώμα του ουρανού, αισθάνθηκα την κούραση να εξαφανίζεται.  Δύο σύννεφα που κάθε λίγο άλλαζαν σχήμα, έμοιαζε να με προσκαλούν στο παιχνίδι τους. Δεν έκανα τίποτα σπουδαίο κι όμως η διάθεση μου άλλαζε. Λίγα λεπτά αργότερα έπιασα τον εαυτό μου να ονειρεύεται. Ταξίδευα με τη φαντασία μου στα μέρη που θα ήθελα να είμαι, μεταφερόμουν στο παρελθόν, σκεφτόμουν το μέλλον, και αν δεν έπρεπε να γυρίσω στη Βέροια, ίσως και να με είχε βρει το βράδυ σε κείνο το μεγαλείο της απλότητας.

Όλοι μας, μικροί ή μεγαλύτεροι, μάθαμε να ζούμε με άγχος και με πίεση. Δημιουργήσαμε έ­να αθημερινό κπρόγραμμα  που μας «κλέβει» όλες τις στιγμές. Ξαφνικά ανακαλύπτουμε πως το εικοσιτε­τράωρο είναι πολύ μικρό για να χωρέσει τις δουλειές μας. Κι έτσι, η καλή μας διάθεση χάνεται δίνοντας τη θέση της στην κούραση.
Κανείς δεν θα μπορούσε να αμφισβητήσει τις υποχρεώσεις που όλοι έχουμε καθημερινά. Αλλά, δεν έχει και κανένας μας το δικαίωμα να στερεί από τον εαυτό του το προνόμιο του ο­νείρου.  Με έναν τρόπο μοναδικό, τα όνειρα μπορούν να μας δώσουν δύναμη  και όρεξη για τηζωή.  Μπορούν να μας θυμίσουν αυτό που όλοι ξεχνάμε μεγαλώνοντας: πως κάπου μέσα μας υπάρχει ένα παιδί.
Αυτό το παιδί που έχουμε μέσα μας θέλει να ζήσει με το όνειρο του. Ας μην του χαλάσουμε το χατίρι. Ακόμα κι όταν όλες οι δυσκολίες βρίσκονται μπρο­στά μας, αυτό το παιδί μπορεί να μας κάνει να πιστέψουμε στον εαυτό μας, γιατί απλούστατα είναι ο ίδιος μας ο εαυτός.
Ας μην αφήσουμε τις δυσκολίες της ζωής να μας κόψουν το δικαίωμα να ονειρευόμαστε. Ας αφήσουμε το παιδί να ζει πάντα μέσα μας .

Δεν υπάρχουν σχόλια: