Μια ιστορία χωρίς ουρά

Ένα καλοκαιριάτικο πρωινό, μια ιστορία που έλεγε ψέματα με ουρά,   περπατούσε στο δρόμο χαρούμενη γιατί πήγαινε στο τυπογραφείο να τυπωθεί. Ξαφνικά όμως έπαψε να είναι χαρούμενη. Γιατί χωρίς  να το θέλει, άκουσε τι κουβέντιαζαν δυο άνθρωποι που πέρασαν από δίπλα της μ’  ένα σκύλο,

 Πήγαιναν, λέει, να του κόψουν την ουρά, επειδή «έτσι συνηθίζεται στα σκυλιά της δικής τους ράτσας». Μόνο που δεν έβαλε τα κλάματα η ιστορία από τη στενοχώρια της. Σκύλο χωρίς ουρά δεν μπορούσε να φανταστεί! Αποφάσισε λοιπόν να τον σώσει,

- Καλοί μου φίλοι, γυρίζει και λέει στους δυο ανθρώπους, αφήστε σας παρακαλώ το σκύλο να έχει την ουρά του, κι αν θέλετε οπωσδήποτε να κόψετε μια ουρά, κόψτε τη δική μου! Δεν την έχω και τόσο ανάγκη,.. Οι δυο άνθρωποι σάστισαν στην αρχή. Έπειτα έβαλαν τα γέλια με την ιδέα της ιστορίας, και τελικά της έκαναν το χατίρι. Έτσι, ο σκύλος γλύ­τωσε την ουρά του, η ιστορία όμως έφτασε στο τυπογραφείο χωρίς ουρά. Και να πως την τύπωσε ο τυπογράφος;

Μια μέρα που ο ήλιος έλαμπε στο -...νό. ένα σκι-…κι

συνάντησε έναν -…κοτάγκο που έτρωγε βατόμ-…..

- Ε, φίλε! του φωνάζει. Μου δίνεις και μένα λίγα βατόμ-…, σε παρακαλώ, γιατί είμαι κ-...σμένος και πεινάω πολύ; Η κοιλιά μου παίζει ταμπ-...'

- Το βατόμ-... δεν κάνει να τα τρώνε τα σκι-...κια! του απαντάει ο -...κοτάγκος.

- Γιατί; ρωτάει το σκι-...κι.

-Γιατί τα βατόμ-... κολλάνε στον -...νι'σκο τους και τα πιάνει φαγ-....

-Μένα δε με μοιάζει, ας με πιάσει φαγ-..., λέει το σκι-...κι.

- Όχι, δε σου δίνω! λέει άγρια ο -...κοτάγκος. θα τα φάω όλα μόνος μου. Εσύ να φας πίτ-....

-Πιτ-...: παραξενεύτηκε το σκι-...κι. Αυτό δεν είναι φαί, είναι σαβ-...! Μόνο οι κότες τα τρώνε!

-Κ-...φέξαλα! φώναξε ο -...κοτάγκος. Οι κότες δεν τα τρώνε τα πιτ-.... Τα κάνουν π-... και τα καπνίζουν.

- Λες ψέματα με -...  νευρίασε το σκι-...κι. Ντροπή σου, τόσο μεγάλο ζώο!

-Τώρα θα δεις τι θα σου κάνω που μου μιλάς εμένα έτσι, αγρίεψε ο -...κοτάγκος κι άρπαξε το σκι-...κι από τη φουντωτή του την -.... θα σε γυρίσω γύρω γύρω σαν σβ-... και θα σε πετάξω τόσο μακριά, που θα φτάσεις στα -...λια όρη!

Το σκι-...κι τα χρειάστηκε. Γιατί ο -...κοτάγκος ήταν χοντρός και ψηλός σαν

-...νοξύστης. Πώς να τα βάλει μαζί του:

«Σκ-... τα πράματα» σκέφτηκε. Μόνο μια καλή μάγισσα που ξέρω θα μπορούσε τώρα να με σώσει. Η μάγισσα -...νία! ­

Και τότε,  να σου και παρουσιάζεται μπροστά τους -...νοκατέβατη η μάγισσα -...νία.

-Τι φασαρία κι ανακατωσ-... είναι αυτή εδώ; τους κοι­τάζει αυστηρά.

-Το και το, κυρά- -...νία μου, λέει το σκι-...κι. Λίγα βατόμ-... ζήτησα, και δες πώς μου φέρεται ο -...κοτάγκος.

-Έννοια σου και θα τον κανονίσω εγώ, λέει η μάγισ­σα - … νία.

Βγάζει από την τσέπη της ένα μαγικό σ-...υλι, παίζει ένα μαγικό σκοπό, και στη στιγμή ο -...κοτάγκος γίνεται καβ-...ς.

-Συχωρά με, μάγισσα μου! βάζει τότε εκείνος τα κλάματα, θα δώσω στο σκι-...κι όσα βατόμ-... θέλει. Μόνο κάνε με πάλι -...κοτάγκο. δώσε μου πίσω την ομορφιά μου!

Η μάγισσα -...νια ξεκαρδίστηκε στα γέλια.

- Ωραία, λοιπόν! του λέει. Χάρισμα σου η ομορφιά που είχες!

Και στη στιγμή ο καβ-...ς έγινε πάλι -...κοτάγκος. 'Ενας -...κοτάγκος καλός, που φίλιωσε με το σκι-...κι κι έφαγαν από μισά όλα τα βατόμ-....

Κι έτσι έζησαν οι δυο τους καλά και η μάγισα -...νία ακόμα καλύτερα.

Και τώρα ελάτε να παίξουμε! Βάλτε πρώτα ουρά σε όποια λέξη τη χρειάζεται. Έπειτα κολλήστε μια ουρά σ' όλες τις λέξεις της ιστορίας. Ξαναδιαβάστε την, και καλά γέλια!