ΕΝΑΣ ΠΑΡΑΞΕΝΟΣ ΘΗΣΑΥΡΟΣ

Μια φορά ο Θεοφάνης κάθισε σε ένα παγκάκι στο πάρκο της Νάουσας. Ξαφνικά, βλέπει ένα παλιό σκουριασμένο κλειδί, που έγραφε πάνω του: « Στοιχειωμένο σπίτι». Τότε ο Θεοφάνης κατάλαβε ότι

έπρεπε να πάει στο στοιχειωμένο σπίτι. Το στοιχειωμένο σπίτι ήταν ένα ετοιμόρροπο σπίτι στην κορυφή του Βερμίου. Ο Θεοφάνης, αφού έψαξε σε χάρτες και ρώτησε ανθρώπους, ξεκίνησε να πάει στο στοιχειωμένο σπίτι.

Πριν ξεκινήσει, ο Θεοφάνης ρώτησε τους φίλους του αν ήθελαν να τον συντροφέψουν σ’ αυτή  την περιπέτεια. Απ’ αυτούς, ο Ορέστης κι ο Αναξίμανδρος δέχτηκαν, μπήκαν στο αυτοκίνητο του Θεοφάνη και ύστερα από σαράντα λεπτά σε δύσβατους δρόμους, έφτασαν στο στοιχειωμένο σπίτι.

Όταν το είδαν από μακριά, κατάλαβαν ότι όσα ακουγόταν για το στοιχειωμένο σπίτι δεν ήταν ψέματα. Έμοιαζε πολύ τρομακτικό και ήταν έτοιμο να πέσει. Τότε ο Αναξίμανδρος είπε:

-            Αν ήξερα ότι ήταν έτσι το σπίτι δεν θα ερχόμουν.

-            Μην ανησυχείς, είπε ο Θεοφάνης.

Και στη συνέχεια έσπασαν την πόρτα και μπήκαν στο στοιχειωμένο σπίτι. Τα πατώματα έτριζαν και ήταν πολύ σκοτεινά. Ευτυχώς ο Ορέστης είχε πάρει μαζί του φακό, τον άναψε και συνέχισαν το «ταξίδι» τους.

Τελικά, μετά από ώρα μπήκαν σε ένα δωμάτιο. Εκεί είδαν ένα σεντούκι στο φως του φακού. Ο Θεοφάνης άνοιξε το σεντούκι με το κλειδί και, αντί για χρυσάφι που περίμεναν όλοι, υπήρχε ένα χαρτάκι που έγραφε: «Όποιος βρήκε το σεντούκι, αν ήρθε με φίλους, έχει ήδη αποκτήσει τον μεγαλύτερο θησαυρό, την αληθινή φιλία. Αν δεν έχει έρθει με φίλους, καλύτερα να κάνει γρήγορα πολλούς, για να αποκτήσει την αληθινή φιλία».

Τότε κατάλαβαν ότι ο αληθινός θησαυρός είναι η φιλία.

Τ.Ι