Κυριακή 1 Μαρτίου 2015

ΠΟΙΗΜΑΤΑ 25ΗΣ ΜΑΡΤΙΟΥ (ΚΛΕΦΤΕΣ - ΣΟΥΛΙ - ΡΗΓΑΣ )



ΚΛΕΦΤΙΚΟ
Θέλετε δέντρ'  ανθίσατε, θέλετε μαραθείτε
στον ήσκιο σας δεν κάθομαι μηδέ και στη δροσιά σας
μον καρτερώ την άνοιξη τ’ όμορφο καλοκαίρι

να μπουμπουκιάσει το κλαρί, ν' ανοίξει| το ροδάμι.,
να βγω ψηλά στον Αλμυρό, ψηλά στην Παλιοβούνα
για να σφυρίξω κλέφτικα, να μάσω τα μπουλούκια
«Μπουλούκια, πούθε  βρίσκεστε όλα να μαζωχτείτε
και βγήκε ο Σκούφης, το σκυλί και κυνηγά τους κλέφτες.
Κι' όσοι κλέφτες τ' ακούσανε πάνε να προσκυνήσουν
Ο Ζαχαράκης μοναχά δεν πάει να προσκυνήσει
Ράχη σε ράχη περπατεί, λημέρι σε λημέρι.
«Εγώ ραγιάς δε γίνομαι, Τούρκους  δεν προσκυνάω.
Ελατέ, παλικάρια μου όλοι να συναχθείτε
κι' έχω να κάμω πόλεμο μ' αυτόν τον Σούφ - Αράπη,
να δείξουμε τη λεβεντιά και την παλικαριά μας
να δει ντουφέκι κλέφτικο, τα βόλια μας που πέφτουν
να μην περνά και τυραννά, αδύνατους ραγιάδες.

Ο ΚΛΕΦΤΗΣ

Βαριά του κλέφτη η καρδιά.
Βαριά και πικραμένη.
Τα στήθια του σκέτη φωτιά
τα μάτια αστροπελέκι.
Του Τούρκου χρόνια η σκιά
επάνω του βαραίνει.
Δεν την αντέχει άλλο πια
τούτη την καταφρόνια.
Σύντροφος μόνο η πίστη του
και φίλος το ντουφέκι.

Μαύρη η νύχτα στα βουνά
τον πνίγει το σκοτάδι.
Ακόμα και τα ζωντανά
τ' άγρια τα φοβίζει.
Τ' αποσταμένο του κορμί
έγειρε στο πλατάνι
να κοιμηθεί μία σταλιά
να πάρει μιαν ανάσα
και τ' όνειρο της Λευτεριάς
στον ύπνο του να ζήσει

ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ
Βασίλη, κάτσε φρόνιμα, να γένεις νοικοκύρης,
για ν' αποχτήσεις πρόβατα, ζευγάρια κι αγελάδες,
χωριά κι αμπελοχώραφα, κοπέλια να δουλεύουν.
- Μάνα μου εγώ δεν κάθομαι να γίνω νοικοκύρης,
να κάμω αμπελοχώραφα, κοπέλια να δουλεύουν,
και να 'μαι σκλάβος των Τουρκών, κοπέλι στους γερόντους.
Φέρε μου τ' αλαφρό σπαθί και το βαρύ τουφέκι,
να πεταχτώ σαν το πουλί ψηλά στα κορφοβούνια,
να πάρω δίπλα τα βουνά, να περπατήσω λόγγους,
να βρω λημέρια των κλεφτών, γιατάκια καπετάνων
και να σουρίξω* κλέφτικα, να σμίξω τους συντρόφους,
που πολεμούν με την Τουρκιά και με τους Αρβανίτες».

Πουρνό  φιλεί τη μάνα του, πουρνό ξεπροβοδιέται.
«Γεια σας βουνά με τους γκρεμνούς, λαγκάδια με τις πάχνες!
- Καλώς το τ' άξιο το παιδί και τ' άξιο παλικάρι».


ΣΟΥΛΙ
Υπάρχουν τόποι ιεροί,
υπάρχουν κάποια μέρη,
που έγιναν επάξια
της λευτεριάς αστέρι

Πρώτου μεγέθους σίγουρα,
το Σούλι έχει γίνει
κι από τον ουρανό ψηλά,
το φως της δόξας χύνει.

Ο Σαμουήλ τ’ αγίασε,
με το ολοκαύτωμά του
κι η ιστορία έγραψε
χρυσό το όνομά του.


Άντεξε με ηρωισμό
κάθε δοκιμασία
και στο βωμό της λευτεριάς,
εγίνηκε  θυσία.

Το αίμα κι οι αγώνες του,
για την ελευθερία,
θα δείχνουν πάντοτε σ’ εμάς,
την εθνική πορεία.


Θούριος
(Ρήγας Φεραίος ή Βελεστινλής)
Ώς πότε παλικάρια να ζούμεν στα στενά,
Mονάχοι σα λιοντάρια, σταις ράχαις στα βουνά;
Σπηλαίς να κατοικούμεν, να βλέπωμεν κλαδιά,
Nα φεύγωμ' απ' τον Kόσμον, για την πικρή σκλαβιά.
Nα χάνωμεν αδέλφια, Πατρίδα, και Γονείς,
Tους φίλους, τα παιδιά μας, κι' όλους τους συγγενείς.
Καλλιώναι μιας ώρας ελεύθερη ζωή,
Παρά σαράντα χρόνοι σκλαβιά, και φυλακή.
Τι σ' ωφελεί αν ζήσης, και είσαι στη σκλαβιά,
Στοχάσου πως σε ψένουν καθ' ώραν στη φωτιά.
Βεζύρης, Δραγουμάνος, Aφέντης κι' αν σταθής,
O Tύραννος αδίκως, σε κάμει να χαθής.
Δουλεύεις όλ' ημέρα, σε ό,τι κι' αν σοι πη,
Kι' αυτός πασχίζει πάλιν, το αίμα σου να πιη.
Ο Σούτζος, κι' ο Μουρούζης, Πετράκης, Σκαναβής,
Γγίκας, και Μαυρογένης, καθρέπτης, είν' να ιδής.
Ανδρείοι Kαπετάνοι, Παπάδες, λαϊκοί,
Σκοτώθηκαν κι' Aγάδες, με άδικον σπαθί.
Kι' αμέτρητ' άλλοι τόσοι, και Τούρκοι, και Ρωμιοί,
Zωήν, και πλούτον χάνουν, χωρίς καμμιά 'φορμή.
Ελάτε μ' έναν ζήλον, σε τούτον τον καιρόν,
Nα κάμωμεν τον όρκον, επάνω στον Σταυρόν.
Συμβούλους προκομμένους, με πατριωτισμόν,
Nα βάλλωμεν εις όλα, να δίδουν ορισμόν.
Oι νόμοι νάν' ο πρώτος, και μόνος οδηγός,
Kαι της πατρίδος ένας, να γένη Aρχηγός.
Γιατί κ' η αναρχία, ομοιάζει την σκλαβιά,
Nα ζούμε σα θηρία, είν' πλιο σκληρή φωτιά.

ΣΤΟ ΡΗΓΑ ΦΕΡΑΙΟ
Όμορφος νέος ήσουνα
με δύναμη περίσσια
τους Τούρκους δε φοβόσουνα
ζούσες παλικαρίσια.

Πολλά τραγούδια έγραψες,
για τη γλυκιά πατρίδα,
κι ο Θούριος σου έδινε
στους σκλάβους την ελπίδα.

Το θάνατό σου έκλαψαν,
όλοι οι σκλάβοι Ρήγα
κι όλοι μαζί παλέψανε
στη δύσκολη πορεία
για την Ελευθερία


ΘΟΥΡΙΟΣ


Στο Βελεστίνο σήμερα
πετάει ο νους μου πέρα
του πρωτομάρτυρα η ψυχή
κοντά μου φτερουγίζει
το βροντερό του Θούριο
ακούω στον αέρα.
Σε κάθε ελληνική γωνιά
και στα Βαλκάνια ως πέρα
μυριόστομη ακούστηκε
του Ρήγα η φωνή
καλλίτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή
παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή

Δεν υπάρχουν σχόλια: